Les Mam's de L'Espoir aan het woord

Vijftien jaar geleden ontmoetten de Mam's elkaar via hun kinderen, die allemaal bij JH Chicago over de vloer kwamen. D’Broej heeft deze moeders zowel mentaal als praktisch versterkt en gesteund. De vrouwengroep slonk en groeide weer aan. En staat er nu als nooit tevoren: Femma’s Mam's de L’Espoir.

Aïcha herinnert zich de activiteiten uit de beginperiode vaag. “Er is ondertussen al zo veel gebeurd, maar we deden bijvoorbeeld mee aan de activiteiten van De Kleurdoos, waar onze kinderen naar school gingen, zoals wereldkeuken en fruitdag. Myriam: “Er was ook Nederlandse les elke woensdag. En op vrijdag een wekelijkse afspraak onder moeders om samen iets te doen.”
 

Door de jaren heen is er een va-et-vient van moeders geweest rond Jeugdhuis Chicago. De harde kern die overblijft, is uitgegroeid tot Les Mam's d’Espoir, Femma groep van Brussel stad. Ze zijn met 11 vaste leden die inmiddels niet allemaal nog in de Chicago-wijk wonen, maar ook in Sint-Joost, Strombeek, Jette, elders in Brussel Stad en Molenbeek. Hun oudste kinderen zijn nu bijna twintig, de jongere broers en zussen doen nog activiteiten bij Chicago en lopen school bij De Kleurdoos. Maar inmiddels is veel meer dat hen bindt: tonnen humor, zin voor initiatief, het hart op de juiste plaats en de goesting om anderen te helpen.


Trapje per trapje

D’Broej’s jeugdwelzijnswerker Karen Hillen volgde de moeders op vanuit JH Chicago, met het oog op de verdere ontplooiing van hun kinderen. Karen: “Ik denk dat er verschillende redenen zijn waarom deze vrouwen er zo versterkt uitgekomen zijn. Hun traject heeft verschillende trappen doorlopen. Eerst en vooral hebben we ervoor gezorgd dat ze zich altijd welkom voelden, met een hartelijk onthaal, een koffie of thee, en bereidheid om te luisteren naar de kleine en minder kleine problemen des levens. Ik kon hen doorverwijzen naar andere organisaties, een brug zijn met de school bijvoorbeeld. Essentieel is ook dat we op zoek gegaan zijn naar waar deze moeders zélf behoefte aan hadden. De activiteiten zijn daaruit voortgevloeid. Al doende hebben ze elkaar en elkaars situatie echt goed leren kennen. Nu kunnen ze die ervaring gebruiken om ook andere vrouwen te steunen. De samenwerking met organisaties zoals Brusseleer, Hopon, Brede School Buiten de Lijntjes, school de Kleurdoos en Femma is hierbij zeker een plus geweest.”

Hyperdiverse kalender

De activiteiten van de Mams de l’Espoir zijn erg divers: initiatie kungfu, kooklessen, uitstappen in en buiten Brussel, Nederlandse les, voedselbedelingen voor daklozen, deelname aan evenementen zoals Stadskriebels enz. Hun missie: de vrouwen van les cinq blocs uit de cocon van hun huishouden krijgen. Ze willen er zijn voor de vrouwen én de jongeren uit de wijk die steun, een babbel of een uitlaatklep nodig hebben. Ze houden hiertoe permanenties in het lokaal in de gelijkvloerse verdieping van een van de blokken in Papenvest.

Tijdens de schoolvakanties plannen ze een dagje naar zee en zijn er elke donderdag bijeenkomsten in openlucht, waarbij de verschillende verenigingen uit de wijk zich zullen voorstellen. En daar horen de Mams uiteraard bij. In afwachting daarvan plannen ze in juni nog een uitstap naar het Afrikamuseum. En oh ja, mannen zijn ook welkom!

Moeilijk gaat ook

Nisrine: “Het is niet gemakkelijk om de bewoners in deze wijk te bereiken. Of toch niet om ze blijvend te betrekken. De vrouwen die we in het begin aangetrokken hebben met onze activiteiten hebben grotendeels afgehaakt. Er spelen veel dingen: vastgeroeste gewoontes, de mentaliteit dat vrouwen altijd thuis moeten zijn voor het huishouden en de kinderen. We zoeken verder uit wat de vrouwen nodig hebben. Myriam: “Als we iets organiseren waar de kinderen ook mogen komen, zoals de paaseierenzoektocht, dan is er wel best veel volk. Maar het is ook onze bedoeling dat de vrouwen een momentje voor zichzelf hebben, zonder hun kinderen.” Aïcha: “We hebben tijd nodig om het vertrouwen verder op te bouwen. Uiteindelijk zijn we nog maar een jaar echt actief als Femma-groep.”

“Wachten zit niet in onze genen”

Karen Hillen, jeugdwelzijnswerker van D’Broej, noemt hen steevast ‘de sterk vrouwen’. Ouafa: “In de zin dat we ons niet laten doen, ja zeker!” Aïcha: “En we geven niet op.” Nisrine: "En we redden ons altijd, onder elkaar. Neem nu de financiering van onze activiteiten: de financiële steun van Femma is een basis, maar lang niet genoeg voor wat we allemaal zouden willen doen. En wanneer een toegekende subsidie even op zich laat wachten, leggen we allemaal 20 euro op tafel en werken verder. Wachten zit niet in onze genen” (lacht)


Meer weten? De Mam's de L'Espoir hebben een facebookpagina of je kan hen mailen: mamsdelespoir(at)hotmail.com