D'Broej-er van de week: Safàa
De D'Broej-er van de week is Safàa. Ze is 18 jaar en gaat al sinds haar 10de naar MIKS in Laken. "De mensen daar zijn mijn tweede familie". Ze heeft vooral goede herinneringen aan de reis naar Rome in 2016. "Ik kwam aan in Rome en dacht 'Waouw, ik ben in Rome!". Zoiets zou ik zonder het jeugdhuis nooit kunnen doen.
Naam: Safaa
Leeftijd: 18 jaar
Functie: jongere bij MIKS
Jeugdhuis: MIKS
Gemeente: Laken
Favoriet lied van het moment: Sinds dit weekend! Dadju - Reine.
Waarom ik in het jeugdhuis kom
Ik ging eerst naar Pôle Nord in Schaarbeek. Maar mijn moeder vond dat in naar een Nederlandstalig jeugdhuis moest gaan omdat ik naar een Nederlandstalige school ga. Ze heeft me bij MIKS ingeschreven en op een dag gezegd: “Nu ga je naar daar”. In het begin was het wel even aanpassen want ik moest alle animatoren leren kennen. Ondertussen is het als een tweede familie voor mij en Dorien, de coördinatrice, is als een tweede mama. Zelfs haar man weet dat! Dat is keischattig.
Vroeger kwam ik naar de activiteiten en voor mijn huiswerk. Nu kom ik zelf helpen als vrijwilliger, maar ook als ik hulp nodig heb. Of ik passeer gewoon om even dag te zeggen. Ze staan altijd open voor mij.
Ik denk dat ik zeker nog 2 à 3 jaar daar zal blijven, maar daarna zal ik blijven contact zoeken, want het is echt belangrijk voor mij, de mensen hier hebben me echt geholpen in mijn leven…
Mooiste moment
Zonder twijfel: de reis naar Rome. We gingen een week met alle oudere jongeren, we kende elkaar heel goed…de ambiance was echt goed. We hebben keiveel bezocht en nieuwe dingen gezien. Ik had nooit gedacht dat ik naar Italië zou gaan. Ik kwam in Rome aan en dacht direct ‘Waouw, ik ben in Rome’. Doordat ik naar het jeugdhuis ga, heb ik echt veel ontdekt, ik ben iemand die veel meegemaakt heeft daardoor, we doen dingen die ik nooit bij mijn ouders zou doen. Op kamp gaan, in tenten slapen… het verandert echt je leven. Eigenlijk vind ik dat jongeren meer naar een jeugdhuis zouden moeten gaan.
Foute clichés over mijn wijk
Er wordt veel gepraat over de stoere jongens met hun sacoche op het Bockstaelplein. Maar eigenlijk is dat maar een detail en het kan me maar weinig schelen dat ze er rondhangen.
Place to be
Rue Marie Christine is vlakbij dus dat is handig als je je iets nodig hebt. Vroeger gingen we vaak voetballen ook in het Park van Laken en daar is het heel kalm, maar nu ga ik niet meer zo vaak naar het park…
Ik ga graag eten bij…
Er is een Turkse pizzeria in de rue Marie Christine, op een hoek en daar eet ik graag de pides. Vooral die met kefta en sudguk.
Mijn held
Mijn moeder, sowieso. Omdat je weet dat je moeder het beste wil voor jou, dat ze het goede pad voor je kiest, ook al ga je er niet mee akkoord, er zit altijd iets goeds achter…
