10 kaarsen op de taart van Miks

Jeugdwerking Miks in de Bockstaelwijk in Laken bestaat 10 jaar. Safaa Jaaboub (foto) en Dorien Ackermans zijn er al 10 jaar bij. Safaa was een meisje van 10 toen ze voor ’t eerst bij MIKS over de vloer kwam, Dorien is er al die tijd de coördinator én motor van de werking. Samen kijken ze terug op hun parcours bij Miks.

VAN “BIJ DORIEN” TOT 200 LEDEN VOOR MIKS

Safaa: "Ik ben bij MIKS terechtgekomen omdat mijn moeder wou dat ik meer Nederlands zou spreken. Thuis spraken we wel Nederlands maar daar had ik geen leeftijdgenoten. Bij MIKS raakte ik redelijk snel bevriend met drie andere meisjes. En mijn moeder haar doel was bereikt: want babbelen, dat deden wij véél. Luisteren niet zo, maar babbelen wel (lacht). We zeiden ook niet ‘we gaan naar Miks, nee, we gingen ‘bij Dorien’. Dorien wás het jeugdhuis."

Dorien (foto links): "Ja those were the days hè. (Lacht) Ik werkte hier alleen en ik had een lokaal van 6 bij 2 meter om activiteiten te doen. Om de jongeren in de wijk te laten weten dat er een jeugdwerking was, sprak ik jongeren aan in de metro. De eerste gast die hier kwam, had ik in de metro kunnen overtuigen om te passeren. En Safaa behoort ook tot die eerste lichting. Eerst hadden we 1 jongeren, dan 2, dan 3 – we’ve come a long way. De eerste jaren kwamen er in totaal 20 jongeren uit de wijk naar Miks, nu heeft Miks meer dan 200 leden. Mijn contact met de kinderen en jongeren was toen nog veel intenser. Pas sinds 2014 heeft Miks ook een echt een huis en 3.5 VTE contracten. Daardoor konden we boomen en veel meer wijkkinderen ontvangen."


 

VERTROUWEN GEVEN EN KRIJGEN
Safaa: "Ja, maar ook de voorbije jaren heeft Dorien echt veel voor mij betekend. Ik heb veel met haar gepraat. En zij heeft mij geholpen met mijn problemen - psychologische dingen maar ook met mijn studies. Dorien is echt een supermens. Ze is zelf ook gelukkig en ik word gelukkig van haar. Zij wordt ook blij als ze het goed gaat met mij of als ik iets goeds gedaan heb. Ze is ook heel grappig met haar zogenaamde 'grappen'. Ik ben echt fier op haar."

Dorien (lacht): "Ik vind de persoonlijk band met de jongeren inderdaad heel belangrijk. Eigenlijk een basisvoorwaarde om goed jeugdwerk te kunnen leveren. Jongeren en kinderen moeten zichzelf kunnen zijn. Je kan nog zo’n superactiviteiten hebben, alles valt of staat met de band die er ontstaat of bestaat. Dat is de band die er voor zorgt dat jongeren bij u komen als ze een probleem hebben."

"En dat persoonlijk contact bouw je op door er te zijn, door iedereen bij naam te kennen, door zelf ook veel te delen, door zelf ook jezelf te zijn. We werken ook hard aan het vertrouwen tussen de kinderen onderling. Op kamp is er bijna altijd een thema-avond rond identiteit, rond seksualiteit. Of we nodigen iemand extern uit die zijn levenstraject komt vertellen en daarna is het makkelijker om je eigen verhaal te doen aan de groep. We vinden het belangrijk dat elke vraag op zijn minst gesteld kan worden. Zoals vragen die ze thuis niet kunnen stellen, vaak over seksualiteit of geaardheid."

Safaa: "Ja de kampen, die zijn echt memorabel. Daar deed ik dingen die ik anders nooit zou gedaan hebben: in de natuur slapen in een tent, ook een keer op een boot. We zijn zelfs naar Rome gegaan. Zo leer je elkaar ook echt helemaal anders kennen."

Dorien: "En dan is er natuurlijk onze open keuken en de huiselijke sfeer bij Miks. Dat werkt gewoon vertrouwen in de hand."
"Ondanks onze groei, blijven we eigenlijk heel kleinschalig. Zo beperken we elk atelier tot maximaal twaalf kinderen en gaan we ook met elke groep apart op kamp. Elke jeugdwerker in dit huis kent elk kind en elke jongere die bij Miks komt– ook al geeft hij er geen activiteit zijn. Onze kleinschaligheid heeft ook een sterkte. Als er ouders voor de deur staan, weet je wiens ouders dat zijn."

KINDEREN BAAS?

Safaa: "Wat ik ook belangrijk vind is dat we mee mogen beslissen wat we doen. Ik herinner me de Engelse les van Dorien. Dat was omdat wij dat wilden. Wij mochten altijd mee kiezen."

Dorien: "Oei Safaa, dan laat je geheugen je wel een beetje in de steek, want we hebben ook véél dingen gedaan die jullie eigenlijk eerst niet leuk vonden. En die Engelse les kwam er niet als Engels op zich trouwens. Dat was omdat jullie op internationale uitwisseling wilden gaan."
"Maar ja, het is inderdaad zoeken naar een combinatie: de kinderen en jongeren aanbieden waar ze zin in hebben en hen uit hun comfortzone halen door iets nieuws uit te proberen. En dat werkt het best door een activiteit één keer te doen, zonder dat ze meteen een lang engagement moeten aangaan."

BOCKSTAEL FOREVER
Dorien: "Toen ik hier tien jaar geleden in de wijk toekwam, als jonge schoolverlater, had ik totaal geen idee dat ik hier vandaag tien jaar later nog zou zijn. Alles was nieuw: het werken met kinderen en jongeren, het contact met ouders, de multiculturaliteit, de wijk, ... De Bockstaelwijk is veel diverser geworden – vroeger woonden en vooral mensen van  Marokkaanse origine. Dat is nu veel diverser, er is wonen nu ook vele gezinnen uit de Oostbloklanden. En dat weerspiegelt zich in het aantal nationaliteiten die bij Miks over de vloer komen. Door de komst van de Europese school is de Lakense bevolking wat rijker geworden en Laken is wat cooler geworden. Daardoor gaan de huurprijzen omhoog. Degenen die het al moeilijk hadden, krijgen het nog moeilijker."

Safaa: "Ik woon ook nu nog aan Bockstael en passeer nog regelmatig bij Dorien, allez bij Miks (lacht). Gewoon om dag te zeggen. Of als ik een computer nodig heb voor school. Tijdens het schooljaar kan ik niet helpen als vrijwilliger omdat het niet past qua uren, maar als ik kan ga ik op kamp mee als vrijwilliger."

Dorien: "Vrijwilligers zijn essentieel voor onze werking, en die verdienen een dikke pluim. Maar ik wil bij deze verjaardag nog een paar mensen bedanken. Merci aan de jeugdwerkers van nu: Flo, Pieter en Soufiane én aan die van de voorbije tien jaar. In het bijzonder denk ik ook aan mevrouw Mieke Ulens, die ons via erfpacht onze huidige lokalen ter beschikking stelde. Ook de Stad Brussel en de dienst Nederlandstalige Aangelegenheden: bedankt! Bedankt ook aan onze koepelorganisatie D’Broej en de Algemeen coördinator Inge Loodsteen. En tot slot, maar zeker niet in het minst: onze kinderen, jongeren en ouders die al tien jaar vertrouwen in ons stellen en zeer voelbaar achter Miks en zijn visie staan: Dank je wel."

10 jaar miks in beeld