D'Broej-er van de week: Abdel

Abdel werkt al meer dan twintig jaar als jeugdwerker in Brussel. Hij komt uit Evere, maar draagt Molenbeek in het hart. En de jongeren van Centrum West, zeker als ze "Abdel où t'es" voor hem zingen... Maar er schuilt duidelijk ook romantiek in deze coole kerel, want zijn favoriete plek is het Karreveld Kasteel.

Naam : Abdel
Leeftijd : 42 jaar
Functie : Jeugdwerker
Jeugdhuis : Centrum West
Gemeente : Evere (Molenbeekenaar in het  ❤)
Lied van het moment : “I believe I can fly”  van R. Kelly

Reden waarom je hier bent
Ik was eerst straathoekwerker. Op mijn 18de had ik mijn eerste job, mijn eerste verantwoordelijkheid in het jeugdhuis waar ik was opgegroeid (Le Foyer). Sinds 1998 werk ik in Centrum West. Ik vind dat ik een heel mooi beroep heb. Er is veel uitwisseling en daar hou ik van.  Het is een heel menselijk beroep.

Mooiste moment
We beschikken over een muziekstudio in Centrum West. Er was een meisjesgroep die daar regelmatig kwam repeteren. Telkens toen ik binnenkwam om hallo te zeggen, gooiden ze mij eruit. Ik begreep niet waarom, want ik kende deze meisjes heel goed.

Op een woensdag, moest ik van een collega naar de instuif in Centrum West komen. Toen ik aankwam zag ik ballonen hangen, chips en de jongeren die een liedje speelden. Het was het fameuze liedje dat de meisjes 6 maanden lang hadden ingestudeerd. Ze gaven mij een kader met de songtekst getekend door iedereen: “Papaoutai” van Stromae, maar ze hadden er “Abdel où t’es? Wat zouden we zonder jou doen?” van gemaakt. Dat heeft me echt ontroerd, want het was echt een erkenning.

En dan, tijdens een debat over de vrouw in de maatschappij, heb ik aan de meisjes een roos geschonken op het liedje van Whitney Houston “I have nothing”.  Ik heb niets als zij er niet zijn. Ze hadden dit helemaal niet verwacht en kregen er zelfs tranen van in de ogen.

Foute clichés
De jeugd! We hebben de neiging om snel te geloven dat er veel delinquenten in Molenbeek zijn, veel jongeren die niets willen doen, maar dat is niet het geval. Weliswaar liggen de werkloosheidscijfers hoog in Molenbeek. Eén jongere op twee is werkloos. Volgens de cijfers zijn we de 2de armste gemeente van België. Maar ik zeg altijd dat we financieel arm zijn, maar op het menselijk vlak zeer rijk zijn. Ik doe er alles aan om die clichés  over terrorisme en delinquentie te doorbreken, want onze jeugd lijdt hieronder. Er zijn al veel verenigingen in Molenbeek. Alleen al met D’Broej, hebben we 2 jeugdhuizen. Daarnaast zijn er nog verenigingen van de gemeente.  Als er zoveel zijn, is het omdat de vraag ernaar groot is.

Place to be
Het Karreveld Kasteel is gewoonweg schitterend. Veel koppels trouwen daar trouwens. Weinigen kennen deze plek. 

Ik ga graag eten bij…
Ik ben er zelf nog nooit geweest, maar hoor er alleen maar goeds over: Tonton Fellah (op de Gentse Steenweg). Ik ben trouwens een beetje kwaad op mijn 2 twee collega’s Jawad en Frank waarmee ik heel goed opschiet, omdat ze mij daar nooit naartoe hebben gebracht terwijl ik weet dat ze daar vaak gaan eten. (lacht)

Held
We mogen nooit vergeten vanwaar we komen, wie ons geholpen heeft, wie ervoor gezorgd heeft dat we de persoon zijn geworden die we vandaag zijn. Degenen die ik nooit zal vergeten, zijn zij die mij op mijn 18de hebben gevaloriseerd. Ze hebben mij dit beroep geleerd en hebben me vertrouwd: de directrice van mijn voormalig jeugdhuis, Yvette, mijn jeugdanimator en Yoan. Deze mensen hebben me  getekend. Ik ben hen heel dankbaar.